Мұздатып бойды мәңгілік..

Санамда сол бір желтоқсан салған жаңғырық..

Қып-қызыл алау тұтанды ақ қар бетінде

Кіршіксіз жаны қатігездерді таң қылып

Елемей қыстың ызғарын

Ерітбек болды тоңмойындықтың мұздарын

Тағдыры тасқын

Халқымның болып құрбаны

Рухымның биік болсам деп қайсар қорғаны

Алаңға шыққан алғаусыз аппақ пейілдер

Саясат соққан сойылдан ғана сорлады

Ақ қардың беті

Қып-қызыл қанға боялып..

Жас жүректерде намыстың оты оянып

Қанымдай қымбат қарашаш қыздың бұрымын

Сүйреткендердің қан төгу еді ойы анық..

Қайран да қайран..

Аналар қалды шырқырап..

Жанарларында жауапсыз жалғыз бір сұрақ

Қанасын жарып өрбіген ұл мен қызының

Бұлттарға шағып мұң-зарын

Жауыздық үшін жер-ана жалғыз жабырқап..

Құлазып артты құзға мұң...

Табиғат тұрды теңселіп..

Ұяттан тұрды өртеніп..

жанары жасқа малынып..

Егемен елдің ертеңіне артып бар үміт..

Азаттық аңсап, ах ұрған адал тілегін..

Тәңірден тосты жалынып..

Жарқ етіп сосын..

Азаттық жетті аңсаған елдің асылы..

Желбіреп көкке қазақтың көркем байрағы..

Көгімде кәусар әнұран тұрды қалықтап..

Түнерген аспан, тұңғиық, әсем түрге еніп..

Тәуелсіз елдің..

Тарихы тасқа басылып..

Тұяғы бүтін тұлпардың тілеп саулығын

Тәубе дескендер ,етпегей енді асылық..

Елім тұр бүгін сән құрып..

санамда қалды жаңғырық..